Drie gingen, één kwam terug.

Dinsdag 25 maart 2014 om 19.45 u.

in de Sint-Martinuskerk te KOOLSKAMP

Den Grooten Oorlog in Koolskamp!
Uit het Oorlogsdagboek van Jerome Seynhaeve

Het verhaal van Koolskampse families tijdens de oorlogsjaren 1914-18, opgemaakt aan de hand van het dagboek van Jerome  SEYNHAEVE .
Zijn broer René sneuvelde in 1916 rond Diksmuide, Jerome daarentegen overleefde de oorlog en was in 1939 een der stichters van Davidsfonds Koolskamp en tevens oom van ere-voorzitter José Alliet. André Alliet, oom langs zijn vaders kant, stierf op 16 jarige leeftijd in Concarneau, alwaar hij gevlucht was.
Affiche Nacht 2014 Rik en José Alliet brachten zijn dagboek tot leven.

In 'Vlaamse velden' maar met Koolskampse "acteurs".

 

GESNEUVELD -
Uit het dagboek van Jerome

Beste vriend,
Helaas, het is droevig nieuws dat ik u melden moet aangaande uw broeder René.
René stond op luisterpost van elf tot twaalf ure.
René had juist gedaan met eten, opeens hooren
wij een geweerschot weergalmen, gevolgd van
een gil, wij spoeden ons naar René en vonden hem, liggende ten gronde, het bloed vloeide geweldig uit eene gapende wonde in het hoofd, seffens namen wij René
op en droegen hem in den voorpost en vandaar naar ons eerste lijn.
Den Eerwaarde Aalmoezenier kwam spoedig toegeloopen, om René te biechten en het H.Oliesel
te geven, intusschen was den dokter ook bij gekomen, maar hij kon René geen hulpe bieden, de wonde was doodelijk, hij heeft nog een ure geleefd. Het was rond een ure in de namiddag toen René den geest gaf, tot de laatste minuut is hij bij zijn volle verstand gebleven, zijn laatste woorden die hij gesproken heeft waren: … schrijf het naar mijn broeder.
Het is van uit den bloemmolen dat René geschoten werd,
René is begraven in Adinkerke en ligt op het militaire kerkhof van Adinkerke.
Alles wat uw broeder bij hem had, berust bij het roodkruis. Ik heb ook in de begraving geweest, er waren vele Coolscampenaars.


Een vriend van uw broeder,
Jean Rotsaert.
 
VLAMINGEN en WALEN
Brief van René aan Jerome

… sinds ik hier ben, heb ik al veel rondgereisd. Overal waar je  komt, in de winkels, herbergen,... word je aangesproken in het Vlaams. In het kantonnement, op het exercisieplein (waar de oefeningen gehouden worden) en in de kantine, hoor je Vlaams. Hier zijn er nog niet zoveel Walen.
Veel frontsoldaten zeggen: ‘De Walen komen niet naar hier. Het deugt hier niet voor hen. Zij bezetten
liever postjes die niet zo gevaarlijk zijn.’ Ik geloof wel dat ze daarin
gelijk hebben. Achter het front, buiten het bereik van de Duitse kanonnen, zijn acht op de tien posten bezet door Waalse soldaten …

Reacties

Paul (niet gecontroleerd) - wo, 26/03/2014 - 07:46

Met veel genoegen vastgesteld dat de dagboeken van Jerome Seynhaeve heel goed terecht gekomen zijn! Mooie causerie gezien en gehoord van José en Rik Alliet! Dank aan Jan Gadeyne & Davidsfonds Koolskamp. Als straks het boek verschijnt willen wij dat heel graag horen! (En wij niet alleen...)

jan - do, 27/03/2014 - 14:53

115 mensen volgden aandachtig het relaas van 3 Koolskampse jongeren tijdens de Grooten Oorlog. Dank aan Rik en José om dit na 100 jaar weer in onze herinnering te brengen.
Dank aan de aanwezigen.