Ook Jules Sap uit Zwevezele was aan boord van de Titanic gegaan. Hij was 21 jaar en in 3de klas op weg naar de Amerikaanse tabaksplantages. Jules Sap werd een van de bekendste Belgische Titanic-overlevenden.

Sap vertelde: "Die geen reddingsgordel aanhad was gedoemd te sterven. De 3de klas had geen reddingsgordel. Toen de boot met zijn neus het water in zakte, sprong de ene na de andere in het ijskoude water. Ik sprong ook en probeerde mij drijvende te houden aan valiezen en planken en stoelen die reeds in het water lagen, tot ik aan een reddingsboot kwam. De matroos van het bootje sloeg mij met zijn riemgordel terug het water in." Jules Sap zwom en zwom en bijna uitgeput kwam de redding uit een onverwachte hoek. "Ik kwam terug bij een bootje aan en een jongedame trok mij in de boot. Ik ben onder de bank gaan liggen. Ik had het ijskoud en was totaal op. Het was de tijd dat de dames zeer wijde rokken droegen, en ik lag helemaal onder de rok van de jongedame om toch maar een beetje warm te krijgen".

Naast Jules waren ook nog Jules, Augusta en Leo Vanderplancke, Victor Vandercruyssen en Emelie Vandemoortele uit Zwevezele en drie mannen uit West-Rozebeke aan boord. Enkel Sap overleefde de ramp.